Food-obsessed! Zelf gemaakt én zelf bedacht! Recepten makkelijk thuis te maken! Wil je dit niet zelf doen? Huur mij in voor een leuk privé-diner! Wel de lusten, niet de lasten!
Prima diner voor één; de Poké Bowl. Bomvol groente én fruit, als je dat lekker vindt. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik niet zo gigantisch veel te vertellen heb over dit gerecht, had er gewoon zin in! Check het recept hieronder!
Recept voor 1 persoon
Ingrediënten:
100 gram ketan rijst
125-150 gram gerookte zalm blokjes
60 gram soja bonen
Kwart komkommer
Halve avocado
5 el soja saus
2 tl Togarashi kruiden
40 gram verse mango
60 Wakamé
1 tl rijstazijn
5 kastanje champignons in plakken
1 el mayonaise
2 tl wasabi pasta
Sesamzaadjes
Bereidingswijze:
Marineer de zalm met de sojasaus en de Togarashi kruiden en laat een kwartier rusten in de koelkast. Zet de rijst op het vuur met water. Tip! Zorg dat er 1 vingerkootje water boven de rijst komt. Hierdoor kookt de rijst precies goed droog. Snijd ondertussen de champignons in plakjes en bak deze goudbruin in de pan. Snijd de komkommer julienne, de mango in blokjes, de avocado in dunne plakjes. Meng de wasabi met mayonaise op smaak.
Als de rijst gaar is, voeg de rijst azijn toe, roer deze erdoorheen en laat de pan nog 5 minuten met de deksel erop rusten.
Vul een diep kommetje eerst met de rijst, leg alle groenten/fruit rondom de rijst. Leg de gemarineerde zalm in het midden en tadáa! Smullen maar. Makkelijker dan dit krijg je ze niet!
Wat vind ik het heerlijk om mensen te helpen hun gedachten te ordenen, te bedenken wat ze nou écht voelen, denken én wensen. Samen tot de kern komen, bewustwording en zelf realisatie. Het klinkt als zweverig geouwehoer, maar niets is minder waar. Het moment dat je beseft; ‘Dit ben ik’ en ‘Dit is wat ik wil’, zijn voor mij heerlijk. Andermans geluksmomenten van dichtbij meemaken, voelen voor mij als een feestje!
Dit gebeurde zo ook vorige week, toen ik twee dagen op ‘kamp’ mocht. Door Albert Heijn (jaja, daar werk ik) worden er geregeld activiteiten georganiseerd vanuit goed werkgeverschap. Ik ga daar dus gigantisch lekker op, want zet mij een paar dagen met een paar mensen in een hutje op de hei, met een paar levensvragen om te beantwoorden en ik ben een gelukkig meisje. Zo ook dus, vorige week, twee dagen, ergens op de Veluwe met mensen die op een of andere manier meer duidelijkheid willen (voor zichzelf). De focus lag niet op jouw leiderschap in jouw functie maar ging over het ontwikkelen van je ‘persoonlijke visie’ met behulp van reisleiders die dit hele proces zouden begeleidden langs een programma, vastgesteld door &Samhoud.
Aangezien het in de middle of nowhere was, althans voor mij, had ik weinig zin om zenuwachtig te zijn in m’n Remi, dus ik het hele bedrijf (AH), een mail gestuurd, óf er iemand zin had in gezelschap, en wonder boven wonder reageerde Lisette op mijn hulpvraag! Heldin! Wij beiden (!) dus met een onbekende in de auto, maar het was meteen gezellig. Op tijd vertrokken, tóch té laat, want ja, als je bij het hotel staat in het verkeerde dorp, zorgt dat voor vertraging! Al met al, goed aangekomen, werden we helaas uit elkaar gehaald. Er waren namelijk al groepen gemaakt. We zaten niet bij elkaar, jammer! Maar er was altijd de terugweg nog!
Twee dagen babbelen over jezelf en over anderen; over wie ben je? Waar sta je voor? Ik krijg al weke knieën als ik er alleen al aan denk. Het is voor mij alsof je een kleuter in een speelgoedwinkel zet en zegt dat alles gratis is!
Mijn persoonlijke visie bestaat uit twee onderdelen; waar je natuurlijk niet zomaar op komt. D.m.v. oefeningen, vragen van anderen, formuleer je deze, en herformuleer je deze nog 10 keer. Een reisje naar jouw kern. Om je mee te nemen hierin; Kernwaarden; Waar sta ik voor? Zijn in mijn geval te vangen in drie (!) begrippen:
Liefde & Waardering
Levenslust
Welwillendheid
Dit is mijn kern; vanuit waar ik handel en leef én ook in anderen verwacht. Voor mij spreekt hier een hoop berusting en respect uit, die ik van anderen ook verwacht, bewust én onbewust. Je komt tot deze begrippen als je al bezig bent geweest met jouw Kernkwaliteiten; ‘Waar ben ik goed in?’ Voor mij mega lastig om te beantwoorden, want ja, ik doe maar wat in dit leven. Welke skills daar nou bij horen, geen idee. Dus jazeker, voor mij ook de nodige uitdagingen in die twee dagen zweven/op reis. De opdracht hier was mensen in je omgeving te bellen en de vraag te stellen: “Waar vind jij mij extreem goed in?” Wat was dat ongemakkelijk! Vissen naar complimenten! Maar oké, ik moest ook.
Kwetsbaarheid tonen + inzetten
Enthousiasmeren
Communiceren
Kort maar krachtig, ik ben er blij mee. Veel overeenkomsten in de antwoorden vanuit mijn omgeving. Gelukkig!!
Als je dit dan weet, ga je op zoek naar de meest zweverige vraag die er bestaat; ‘Waarom besta ik?’ Dit doe je door nog 1 tussenstop te maken voor je je eindbestemming bereikt. We moesten namelijk een Bucket List gaan maken.
Mijn Bucket List;
(Creatief) Schrijven
Coachen/Inspireren om mensen te helpen
Reizen
Koken
…
…
…
Mijn lijst was bijna oneindig, maar dit waren wel de hoogst gewaardeerde punten vanuit mezelf. De volgende stap is; “Hoe giet je dit in een allesomvattend antwoord op de vraag; Waarom besta ik?” Voor mij is dit de kern, vanuit hier omschrijf ik waarvoor ik m’n bed ’s ochtends uitrol. Ik wil namelijk het volgende;
‘Mensen de beste versie van zichzelf laten zijn.’
‘De beste versie van mijzelf zijn op dit moment.’
Wat een ervaring! Ik ben er nog wel een paar weken zoet mee, om dit om te zetten in concrete doelen en stappen, knopen door te hakken etc. Voor nu geniet ik even intens van de korte maar intensieve reis die ik vorige week gemaakt heb. Veel dank ook aan de mensen die dit met mij hebben gedaan. Bijzonder hoe kwetsbaar mensen zijn geweest, ondanks dat we elkaar pas een paar uur kenden.
Last But Not least; Ben ik nu dus eigenlijk heel nieuwsgierig, hoe dit voor jou is? Laat het mij weten. Liefs, Coco
Anderhalve week geleden mocht ik al naar een heerlijke middag vol eten en gezelligheid met allemaal foodbloggers ter promo van het culinaire foodfestival VISSCH! En wat was dat al een feestje, van stoeien (letterlijk!) met schol, niet mogen roeren in de Risotto van de kok Robert (grapje!), tot aan een inspirerend verhaal van Mathijs over Noordzeevis en de culinaire pareltjes die daaronder vallen. Dit alles doe ik samen met Jodi, waarmee ik een kookserie ga maken over én met Noordzeevisjes. Intro genoeg, het gaat over VISSCH, afgelopen 29 juni t/m 1 juli, een Schevenings culinair foodfestival met onze eigen Noordzeevis in de hoofdrol. Hee Ho, Let’s Go!
Namens Haagse Schatten gingen wij dan dus afgelopen zondag naar VISSCH. Wat een feestje! In hartje, hartje Scheveningen, temidden van het nog bruisende spektakel wat rondom de Volvo Ocean Race hing was daar ook bij de Visafslag dit mooie evenement. Bij binnenkomst lagen er al uitgebreid vissen uitgestald op bergen met ijs.
Ik word daar als #foodie natuurlijk helemaal warm van, al helemaal als we dus bedenken dat dit allemaal lokale producten zijn! Dat is toch fantastisch! Ik zag de gebakken poon, gerookte makreel al helemaal voor mij. Het festival bevond zich in een van de hallen van de visafslag, die nu toneel stond voor foodtrucks, bakken met vis, leuke ingerichte terrassen, gezellige mensen, en een kookstudio! Robert heeft daar een aantal kookdemo’s gegeven, vaak met ondersteuning van iemand die een liefde heeft voor (Noordzee)vis. Buiten op de kade stonden er ook nog genoeg tafels om heerlijk te genieten van alles hapjes die er in overvloed waren.
Wij zijn onszelf niet als we ook niet mee zouden willen deelnemen aan een activiteit dus wij op zoek naar Meneer Mark van het SeafoodCentre, die zou ons leren oesters open te steken! Prettige bijkomstigheid is dat je de oesters dus ook zelf mag opeten! LIEFDE! Wij dat gedaan, het was hilarisch, Mark, goede vent, heeft ons ook nog van prachtinfo voorzien m.b.t. oesters. Dus als je een keer een spreekbeurt wilt houden over oesters moet je bij mij zijn, ik weet alles! Mark wist ons ook te vertellen dat oesters en gin een geniale combi zijn. Van mosselen en gin wist ik dit al, dus opzich is het met oesters geen rare combi, leek mij zo. Maar oh, oh, oh, mijn hemeltje, wat was dit lekker!!!!!!! Een grote buiging voor Mark & Hermit Gin voor deze match made in Heaven!
Verder hebben Jodi en ik nog gigantisch genoten van Noordzeekroketjes, heerlijke Poké bowls, en uiteraard nóg meer oesters. Combineer dit met fantastisch gezelschap en je hebt een knaller van een afsluiter van je weekend!
Joe Joe, ik was dus vorige week op een bloggers evenement, hallokidokie, jaja bloggers-evenement, met m’n goeie gedrag. Zonder dollen, ik schrijf dus sinds kort voor Haagse Schatten allemaal leuke dingen. Van weekendtips, wekelijkse blogs tot aan Haagse ondernemers die aan bod komen, ik ben een Haagse schatzoeker! En ik ben er trots op!
Maaar, het eerste evenement onder noemer #Haagseschatten, was het bloggers evenement ter promotie van VISSCH. Nu is er dus een andere Haagse schatzoeker waar ik instant verliefd op ben geworden, méga girl-crush! Namelijk, Jodi, wat een heerlijk kind! Dus….zij en ik, koken, sámen, ultieme combi toch?! Dat vinden wij dus ook, daarom hebben wij bedacht dat wij voor jullie een serie gaan maken over al het lekkers wat je kunt maken met Noordzeevis. Je kunt dan denken aan; – Schol, – Wijting, – rode/zwarte Poon, – Makreel, -Haring, – Tong, – Kabeljauw, – Griet, – Garnalen, – Mosselen, – Oesters. Ik Heb nu serieus alle ‘bekende’ Noordzeevis opgenoemd. Met deze soorten zullen Jodi en ik een serie gaan maken. Jij kunt dus met behulp van onze (makkelijke) recepten, je meisje ten huwelijk vragen, of je eerste date in bed krijgen.
Zoals met veel dingen moet je eerst les krijgen voor je iets goed kunt, dus laten we naar Schol gaan. Ja, Schol dus, zo heet dat visje waar het volgende recept om draait. Ongeveer 90% van de Schol die wordt binnengehaald aan de Hollandse kust, wordt niet door onszelf geconsumeerd maar wordt verscheept naar het buitenland. Zonde! Want het is zo’n heerlijk ding. Om je over te halen vaker Schol te eten hebben we een aantal recepten bedacht én ook uitgeprobeerd. Dit uiteraard mét bijpassende foto’s, want ja, één beeld zegt meer dan duizend woorden toch?!
Recept voor Ceviche voor 2 personen.
Ingrediënten:
1/2 venkel
1 el venkelzaad
2 kleine schol filets
1 citroen
1 1/2 limoen
2 eetlepels olijfolie (goede kwaliteit)
peper
zout
afsluitbaar plastic zakje
Serveertip:
venkelgroen ter decoratie
Bereiding:
1). Rooster de venkelzaadjes in een droge pan (ca. 4 minuten op middelhoog vuur). Na roosteren even malen in een vijzel óf pletten in een plastic zakje.
2). Snijd de venkel in dunne plakken.
3). Pers de limoenen en citroenen uit in een kommetje.
4). Snijd de Schol in blokjes.
5). Neem het plastic zakje en doe het vocht van de citrus hierin, 1/3 van de venkel. Voeg de vis toe aan het geheel en als laatste de geplette venkelzaadjes. Laat dit ongeveer 15 minuten rusten in de koelkast.
6). Verdeel de overige (rauwe) venkel over de borden. Giet hier wat (goede) olijfolie over.
7). Nu mag je de schol-ceviche verdelen over de borden.
8). Knal hier nog wat verse peper overheen en verdeel er wat van dat venkelgroen overheen. Kees is klaar. Of Marie-Claire, als je zo heet.
Een stelletje gezellige (bloggende) mensen, heerlijk eten, goede kok én heerlijke wijntjes, waren afgelopen zaterdag het voorproefje voor waar VISSCH voor staat. Man, man, man én vrouwen uiteraard, wat was dit leuk! Onder leiding van Robert Siedenburg hebben we Schol mogen bereiden. Dit (vergeten) Noordzee-pareltje staat dit jaar centraal tijdens het culinaire foodfestival VISSCH bij de visafslag in Scheveningen.
Even terug naar afgelopen zaterdag dus, een voorproefje waarbij we dus letterlijk mochten proeven maar we moesten er wel wat voor doen! Allereerst heeft Mathijs den Heijer (Stichting Noordzeevis) ons een lesje gegeven in Noordzeevis. Wist je bijvoorbeeld dat Zwarte Poon veel lekkerder is dan Rode Poon? En nog goedkoper ook, ongeveer €0,50/kilo, ja je leest het goed, GRATIS! Kopen dus, lijkt het bij de visboer ook gelijk of je verstand hebt van zaken als je naar deze “long lost beauty” vraagt. Win-win lijkt me zo! Mathijs vertelde ons dat het overgrote gedeelte van de visvangst in Scheveningen dus niet door onszelf geconsumeerd wordt. Doodzonde, want vissen zoals schol, wijting, (rode/zwarte) poon, makreel en haring zijn ruim verkrijgbaar, duurzaam en rete lekker! Denk dan niet aan de standaard scholletjes in botersaus of rauwe haring met uitjes maar als mousse of makreel uit de oven met aubergine! Na dit zeer interessante verhaal knalden we door naar de keuken waar Chef-kok Robert Siedenburg ons in een Masterclass zien hoe we Schol moesten fileren. Wat een held deze man, ga er maar aanstaan, een groep krijsende bloggers leren hoe ze een visje moeten fileren! Bon Bon, het is ‘m gelukt! Check de foto’s en leer van de meester.
Lang verhaal kort, #eetmeernoordzeevis en treed uit je comfortzone door eens een ander recept te kiezen. Wij hebben ons gewaagd aan Schol met risotto gegaard in garnalen-bouillon met een salsa van tomaat, mango en verse groene kruiden. DELICIOSO!
Ben je nou nieuwsgierig geworden? Heeeeel begrijpelijk! Kom dan lekker aankomend weekend naar de visafslag in Scheveningen en geniet van overheerlijke visjes, wijntjes en gezellige mensen!
VISSCH
Wanneer?
Vrijdag 29 juni – 17:00-22:00 uur
Zaterdag 30 juni – 12:00-22:00 uur
Zondag 1 juli – 12:00-19:00 uur
Ben je een echte foodie, maak je graag mooie foto’s van gerechten? Dan moet je naar Mugs & Mermaids in de Torenstraat. Op de plek waar voorheen Barbeq zat, náást KUA, vind je deze nieuwe hippe Haagse hotspot.
Met verschillende breakfast bowls, van smoothie tot açaí, heerlijke eieren en lunchgerechten, het staat hier allemaal op de kaart. Voor een romige cappuccino kun je hier zeker terecht maar als je wat spannenders wilt zoals een roze gekleurde latte of een paars sapje, dan kun je hier je hart ophalen en “all out” gaan. De deuren van deze magische plek opende ongeveer twee weken geleden maar man, o man, wat ben ik er al vaak geweest!! Genieten!
Naast hun mooie gerechtjes en heerlijke drankjes, kun je binnenkort ook voor woonaccessoires bij Mugs & Mermaids terecht. Ideaal natuurlijk, want dan Kun je thuis ook je ontbijtje serveren in dit soort knappe schaaltjes. Ooooh, weet je wat overigens ook mogelijk is bij deze nieuwe Haagse aanwinst, al jouw wensen met betrekking tot glutenvrij, suikerarm of andere dergelijke dieetwensen kunnen zo uit het hemelse keukentje worden getoverd! Laatste nieuws is overigens dat ze “blue velvet” gaan serveren, afkomstig van de Cheesecake Company, HEMELS!
Dan wat leuke achtergrond info, deze kleurrijke, onconventionele toko wordt gerund door Charessa, ze heeft al ruim 12 jaar horeca ervaring en haar droom was een eigen zaak. Well, that happened, én wat voor een zaak! Al haar gerechten inspo komt van internet en zaken waar ze zelf geweest is. Unicorn Superfoods zitten achter de natuurlijke kleurstoffen die ze gebruikt om haar gerechten er zo magisch uit te laten zien. Wil je dat nou thuis ook op tafel zetten, dan kan dat gewoon want Mugs & Mermaids verkoopt ook producten van Unicorn Superfoods. Winnen!!
Lang verhaal kort; je moet hierheen! Veel plezier en eet smakelijk!
Alleen op vakantie, ja, dat heb ik gedaan. Ik schreef onder een van mijn foto’s op Instagram al kort wat je allemaal kunt doen in zo’n week alleen. Uitrusten en lezen behoren zeker tot de mogelijkheden maar alleen op vakantie gaan is zoveel meer dan dat. Wat het mij precies brengt, vertel ik je graag. Ik was een week met mezelf naar Griekenland.
Het begint uiteraard bij de stap zetten om gewoon maar iets te plannen. Of het nou een lang weekend Dublin is of een weekje strand in Griekenland, dat maakt niet uit. Het gaat om jou. Stel jezelf eens de vraag; wat wil ik?
Als je dát weet, is het plannen een stuk makkelijker. Ga voor bezinning een stilte retraite doen in Peru, of gewoon in het Hollandse Overijssel. Ben je geïnteresseerd in historie, ga een week naar Florence. Of begin klein, met een weekend naar Dublin. Het lijkt nu misschien alsof ik niets liever doe dan alleen reizen maar dat is niet het geval. Reizen met vrienden en vriendinnen vind ik het einde. Maar de rust zoeken bij jezelf, het gesprek en de confrontatie aangaan met jezelf zijn voor mij redenen om mezelf dit cadeau te doen. Impulsieve acties zoals deze, tekenen hoe ik in het leven kan staan. Wat nou als het morgen over is? En ook; Hoe zal ik mij na dit avontuur voelen? Dingen die onbekend zijn, zijn vaak spannend en maken nerveus. No worries, ik heb dat ook!!
Anyway, stap 1; Boek een reis(je). Dat eenmaal gedaan, kan de voorpret beginnen. Ga je lekker inlezen over je bestemming. Er zijn altijd wel dingen te doen daar die je leuk vindt en waar je je prettig bij voelt. Doe onderzoek, ga het uitvinden!
Stap 2; Alleen vliegen. Ik kan nogal chaotisch zijn, dus de nacht vóór vertrek slaap ik meestal nogal onrustig. Heb ik alles wel ingepakt? Vergeet ik m’n paspoort niet? Ben ik nou wél of niet ingecheckt? Doe ik er wel goed aan om alleen te gaan? Ik ben gestoord, wie gaat er nou alleen op vakantie? Een kleine greep uit wat er zo’n nacht allemaal voorbij komt. Ik heb trouwens ook vaak het idee dat mensen om mij heen kunnen zien wat ik denk, of mijn onzekerheden van m’n voorhoofd af te lezen zijn.
Stap 3; Aankomst bestemming. Nou daar zijn we dan, ingecheckt en al. Het is trouwens niet raar als ze bij de balie van het hotel, nogmaals vragen of je alleen bent? Bij mij gebeurde dat ook, toen ik vorige week dus een weekje op Kos was. Bij aankomst, omgekleed, bikini aan en met kaart van het eiland een koffie tentje gaan zoeken om er eens rustig voor te gaan zitten. Wat wil ik?
Toch kan ik er niks aan doen, dat ongemakkelijke gevoel dat ik heb na aankomst. Het besef komt; F*ck, ik ben alleen! Na het kopje koffie besluit ik een stukje te gaan wandelen. Overal heb ik het gevoel dat mensen me nakijken. Ik ben bijna geneigd terug te gaan naar m’n hotel en daar bij het zwembad te gaan liggen. Nee Co, spreek ik mezelf toe, doe normaal! Jij kan dit! Toch blijft het hangen, ik kom uiteindelijk bij een strandtent terecht en huur daar een bedje. Het is vrij leeg, dus geen stress over waar ik dan moet gaan liggen en welk bedje het meest strategisch staat zodat ik alles in de gaten kan houden. Einde van de dag, richting hotel, douchen en op naar de volgende uitdaging; alleen uit eten!
Jaja, here we go again. Ik heb nog steeds een soort onbehagelijk gevoel, waarbij er een stemmetje in m’n hoofd me herhaaldelijk verteld dat ik gek ben alleen op vakantie te gaan en niet alleen iedereen het aan me ziet, maar mensen er zelfs om lachen. Op zoek naar een restaurantje dus, lopend langs de terrassen, bedenk ik bij elke tent; Ja/Nee, misschien, Neee toch maar niet. Oké volgende. Zo loop ik denk ik ruim een uur door de kleine straatjes van Kos, het oude centrum door. Uiteindelijk ga ik bij een of andere mega chique toko zitten, bestel een salade en een glas wijn. Overwinning nr. 324, voor mijn gevoel. Daarna plof ik ergens op een terras neer met een boek en wordt het eerste gesprek met een vreemde aangeknoopt. Het is trouwens bizar hoe brutaal mensen zijn (lees: mannen) als ze erachter komen dat je alleen reist. #neejebentnietuitgenodigdinmijnhotel
Dag 2 is al minder ongemakkelijk. Ik heb wat research gedaan naar leuke plekjes om te eten en dat maakt me zekerder. Ik huur een fiets en besluit een tocht te maken. Heerlijk! Muziek op, goed ingesmeerd en gaan met die banaan! Naast muziek heb ik ook leesvoer mee! Ik heb drie boeken bij me. 1). Judas van Astrid Holleeder. 2). De kleine Covey van Kuipers&Tiggelaar. 3). Een Nieuwe Aarde van Eckhart Tolle. De laatste twee staan centraal deze vakantie. Tot mezelf komen. Bewust worden van wat ik ook alweer allemaal aan het doen ben, en waarom. Óf tot het inzicht komen dat bepaald gedrag mij momenteel niks brengt. Nieuwe inzichten, nieuwe vraagstukken, maar ook antwoorden hebben zich in deze week gevormd. Een boekje en een pen, heb ik altijd bij mij, om hersenspinsels op te schrijven. Vaar ik nog wel mijn eigen koers? Laat ik me niet teveel beïnvloeden door externe factoren, meningen van anderen. Wat wil ik? Wie ben ik? En waar word ik gelukkig van?
Nogmaals, ik heb echt niet het ei van Columbus opnieuw uitgevonden maar de rust en aandacht die je anderen geeft, is minstens zo belangrijk voor je eigen persoon. Jij bent de persoon waarmee je ’s ochtends opstaat en ’s avonds mee naar bed gaat. Je mag nog een leven lang met jezelf zijn, zorg dan ook dat je er alles uithaalt, en ervan geniet. Zorg liever dat je spijt hebt van de dingen die je wel hebt gedaan dan terugkijkend en denkend; had ik maar …
Geen wijze levenslessen, meer nog een wens. Geniet! Van jezelf, je verdient dit!
Ik hoop dat je het een fijn verhaal vond. Heel veel liefs, Coco.
Wat een week! Ik kan wel met zekerheid zeggen dat ik een paar maanden met gigantische zenuwen heb moeten afwachten tot het dan eindelijk zover was. De eerste aflevering van The Chef’s Line werd afgelopen maandag (14 mei) om 22:00 uur uitgezonden op 24Kitchen. En oh, oh, oh, wat zat ik er klaar voor!
Ik merk al dat ik weer te hard van stapel loop met m’n verhaal. ”Let’s begin at the beginning.” Voordat de opnames voor zo’n programma beginnen, hebben ze natuurlijk het idee om het te gaan maken en moeten ze op zoek naar deelnemers.
Als er dan mensen zijn benaderd en mensen hebben zich massaal aangemeld, worden hieruit een aantal personen gekozen die dan op casting mogen komen. Daar was ik er dus één van. Als je daar vervolgens doorheen komt, dán pas, kom je echt op de buis.
Brilsmurf op tv.
Opnames aflevering 1:
Verwachte aankomsttijd 06:30 – 07:00 uur. Ja, je leest dit goed, zó vroeg moest ik dus al ergens in een studio in Amsterdam zijn. Reken zelf maar uit hoe takke vroeg ik dus vanuit Den Haag het treintje had richting onze hoofdstad. Halve nacht niet kunnen tukken omdat ik bang was dat ik door m’n wekker heen zou slapen. Samen met mijn twee vrienden Wally & Wally, ik de trein in, op naar mijn grote avontuur.
Make-upje, zendertje en een schort, hatsakee, daar gaan we. Ik had het geluk dat ik het voorste keukenblok mocht besmeuren. Lekker dichtbij de chefs van Bistrot Neuf. De dag bestond uit veel wachten, wat voor hilarische momenten heeft gezorgd, jammer dat er geen blooper-uitzending is toegevoegd. Daar komt ook bij dat er weleens dingen over gedaan moeten worden. Nu besta ik zowat uit impulsieve handelingen en domme spontaniteit dus alle herhalingen van uitspraken kwam dat niet echt ten goede, maar dat weet je als je meedoet aan een (vooraf opgenomen) programma.
Enfin, eindelijk aangekomen bij het uur van de waarheid, letterlijk, want wat dus wel allemaal echt ”echt” is, is dat we als kandidaten één uur krijgen om te koken.
Geen receptuur bij je op de werkbank, geen richtlijnen, gewoon gaan! Ronde 1 was vrij duidelijk en overzichtelijk; Steak Tartare. Ik dacht dat restaurant gaat waarschijnlijk voor de klassieke uitvoering, dus laat ik dat niet doen. Oops! Ik heb daar uiteindelijk een gerechtje staan knallen met meerdere redelijk ingewikkelde elementen, die samen een harmonieus geheel moesten gaan vormen. Om dat dan te doen in een keuken die je niet kent, is best wel spannend. Gelukkig waren er genoeg mensen aan de zijlijn om te helpen bij het vinden van spullen. Wat je namelijk niet op televisie ziet is dat zo’n 30 mensen buiten het zicht van de camera’s zitten. Ik heb wat gevochten in die keuken, en dan vooral met de apparatuur. Die staafmixer leek wel een ruimteschip, zoveel knopjes en lichtjes te vinden op dat gevaarte. Misschien lag het aan het feit dat de apparatuur, het nieuwste van het nieuwste was, en ik thuis redelijk primitieve meuk gewend ben! Daarnaast was de styling van de studio echt geweldig, maar sommige spullen stonden zó hoog, dat ik er op m’n tenen ook niet bij kon!
Dan nog even het feit dat ik de voorste werkbank toegewezen had gekregen, klaarblijkelijk omdat ze nogal hoge verwachtingen van mij hadden betreffende impulsieve acties en opmerkingen richting de chefs, die bij de werkbank tegenover mij stonden! Nou ik kan je wel vertellen, dat hadden ze inderdaad goed! Oh oh oh, wat heb ik mijzelf weer lekker voor schut gezet, gelukkig hebben ze alle iets minder slimme maar komische momenten eruit gelaten! Dat koken dus, ja precies één uur en dan staat er continue zo’n kerel met een gigantische camera op je snufferd, in de weg. Komt er tussendoor óók nog even een sterrenchef, moeilijke vragen aan je stellen die je vriendelijk moet beantwoorden en laat je je koelkast openstaan. Heerlijke chaos!
Klaar met koken, tijd om te proeven. Wij zaten samen met chefs, als thuiskoks, helemaal aan de andere kant van de studio, waardoor wij welgeteld niks, maar dan ook echt niks hebben kunnen horen van het commentaar dat werd gegeven tijdens het proeven. Dit was namelijk weer zo’n moment dat we eindeloos moesten wachten. Voordat er geproefd kon worden door Margot Janse, werden er namelijk eerst foto’s gemaakt van alle gerechten. Gelukkig eet je Steak koud, anders was het dat in de tussentijd geworden. Margot Janse heeft alle Steak Tartares geproefd en het enige dat wij konden doen was met open mond proberen te verstaan wat er aan de andere kant van de ruimte werd gezegd. Is serieus niet te doen, oplossing? Slechte grappen maken naar de geluidsmensen in je microfoontje. We hebben zo gelachen. Vier droge witte wijn en twee porties bitterballen alsjeblieft! Nooit gekregen, jammer joh!
Steak Tartare is klaar!
En toen kwam het moment ná het proeven, de uitslag! Of toch niet, nee nee, eerst lunchen! Je kunt je hopelijk voorstellen dat dit niet te doen is. Hallo cliffhanger! Mijn hemel, lunch heeft nog nooit zó lang geduurd! Wist je trouwens, dat de borden gewoon de koelkast ingaan tijdens dit moment, ten behoud van het gerecht, m.u.v. mijn knapperige boerenkool. Ik kan je namelijk wel vertellen als je boerenkool knapperig bakt en daarna in een vochtige koelkast zet, deze iets minder knapperig wordt. Ach jah, shit happens!
De uitslag!! In een notendop, Enrico won deze ronde en Dolores moest naar huis. Voor mij was het genoeg om door te gaan naar ronde 2, waarvan ik vurig hoopte dat ik geen zoet gerecht zou moeten gaan maken. Helaas Co, luck was not on my side!
Lees The Chef’s Line – aflevering 2 om te horen waarom ik mijn slagroom niet stijf kreeg.
Voor het tv-programma The Chef’s Line – Aflevering 2 ben ik aan het bakken geslagen. Taarten bakken is niet echt mijn ding, het opeten ervan overigens wel, maar als ik dan een uitzondering maak dan is het wel voor appeltaart. Ik zou mezelf niet zijn als ik niet ergens een twist zou bedenken. Daarom hier een heerlijk, makkelijk recept voor een Tarte Tatin met een ‘spicy edge’. Wees wel voorzichtig met de kruidenmix. Overigens gebruik is kleine ronde terracotta schaaltjes om de taartjes in te bakken.
Recept voor 2 taartjes:
Ingrediënten:
Appelmix:
1 Jonagold appel
1 Braeburn appel
1/2 Doyenne du Comice peer
1/2 Conference peer
1 tl Chinese 5 spices
zout
50 gram boter
Deeg:
150 gr. bloem
75 gr. boter
150 gr. suiker
50 ml vers sinaasappelsap
Sinaasappelroom:
1 handsinaasappel
50 ml vers sinaasappelsap
200 ml creme fraiche
vanille suiker
Bereidingswijze:
Voor je begint, zet de oven op 220 Graden.
Mix de bloem en de boter, kneed dit fijn in een kom. Voeg 50 ml sinaasappelsap toe en als laatste mag er een kein snufje zout bij. Zet dit deeg afgedekt in de koelkast om te rusten, ongeveer 20 minuten.
Snijd de appels en peren in dunne plakken, houd de schil erom. Mix de Chinese 5 Spices met de appel/peren mix.
Zet een koekenpan op het vuur en bedek de bodem met suiker. Laat de pan staan, niet bewegen, niet in roeren o.i.d. De suiker smelt vanzelf, houd hem wel goed in de gaten, het verbrand sneller dan je denkt 😉 Laat de karamel nog wat aan de lichte kant zijn.
voeg een klein snufje zout toe aan de karamel, zet het vuur laag. Voeg de appel/peren mix toe aan de karamel. Hussel het om.
Doe de gehele mix in de terracotta schaaltjes, verdeel de overgebleven karamel over de schaaltjes. Laat een klein beetje karamel over in je pan. Zet deze weer op het vuur en voeg een beetje nieuwe suiker toe.
Kneed het deeg en rol het uit. Steek de vormen van de terracotta schaaltjes uit en bedenk de terracotta schaaltjes met het deeg. Prik gaatjes in het deeg. De schaaltjes kunnen de oven in. Ze mogen er 20 minuten in blijven staan. Doe tussendoor de ovendeur niet open.
Voeg verse sinaasappelsap toe aan de creme fraiche, het moet de dikte van slagroom hebben, niet té dun dat het uitloopt. Voeg vervolgens wat sinaasappelschil toe en wat vanille suiker. Zet de room even in de koelkast zodat hij op temperatuur blijft.
Voeg aan je pan met karamel een goede snuf zout en sinaasappelpartjes toe die je hebt uitgesneden, een stuk of 6. Dit worden je salted caramel oranges. Haal de partjes eruit en leg ze apart. Voeg vervolgens een goede scheut room toe aan de caramel en zet nog even terug op laag vuur.
Na 20 minuten mogen de tarte tatins uit de oven. Draai om op een bord. Decoreer met de sinaasappelroom, caramel oranges en salted caramel.
Zo ongelooflijk trots ben ik op dit recept. Met hulp en inspiratie van mensen om mij heen heb ik in dit gerecht uiteindelijk de ultieme combinatie gevonden van vis, vlees en groenten. Kijk HIER om tijdens aflevering 1 terug te kijken hoe ik deze tartare klaarmaak.
Het is namelijk mijn versie op de klassieke Steak Tartare, zónder ei, zonder augurk maar met nieuwe smaken een waar feestje in je mond.
Recept voor 2 personen:
Ingrediënten:
150-200 gram ossenhaas vd keurslager. Vlees moet 30 minuten voor bereiding uit de koeling.
5 sjalotten
200 ml kwalitatief goede olijfolie (extra virgine)
4 Gekookte artisjokkenharten (uit blik)
400 ml creme fraiche
6 takjes tijm
8 blaadjes basilicum
6 rauwe verse coquilles
100 gram verse boerenkool
2 laurierblaadjes
2 teentjes knoflook
Peper
Zout (grof zeezout in molen)
Eetbare bloemen, kleuren wit, paars, groen.
Bereidingswijze:
Crème fraîche met de verse kruiden, 3 gesneden sjalotten, knoflook en laurier aan de kook brengen. Op smaak brengen met peper en zout. Ongeveer 20 minuten laten koken. Daarna door de zeef drukken. Artisjokkenbodems in stukken snijden en samen met de crème en met de staafmixer tot één geheel maken. Je kunt de crème nogmaals door de zeef halen of zo laten voor iets meer bite.
Tijdens het koken van de crème fraîche kun je de ossenhaas gaan snijden, zo klein mogelijk. Daarnaast snipper je de sjalot zo fijn mogelijk, deze twee meng je en breng je op smaak met peper, zout en olijfolie. Er gaat een klein drupje van de crème doorheen, ongeveer een halve eetlepel. Snijd de coquille in dunne plakken. Droog de boerenkool door deze in een koekenpan met goede anti-aanbaklaag te bakken zonder olie. Houd dit goed in de gaten, het verbrandt snel. De boerenkool is klaar wanneer krokant.
Opmaak:
Plaats de serveer ring op het bord, begin met een laag van de artisjokken crème, daarop mag de tartaar, druk het geheel aan zodat de hoogte overal gelijk is. Daarna mag de coquille dakpansgewijs op de ossenhaas gelegd worden. Giet een theelepel olijfolie over de coquilles en voeg heel klein beetje zout toe. Hierop gaat de gesneden, gedroogde boerenkool. Zorg dat de boerenkool niet te groot is, maar het moet ook geen poeder meer zijn. Het zorgt voor het bittertje en krokante onderdeel van het gerecht.
Voeg als laatste de eetbare bloemen toe en maak er een mooi plaatje van.
FoodbyCo 