Alleen op vakantie, ja, dat heb ik gedaan. Ik schreef onder een van mijn foto’s op Instagram al kort wat je allemaal kunt doen in zo’n week alleen. Uitrusten en lezen behoren zeker tot de mogelijkheden maar alleen op vakantie gaan is zoveel meer dan dat. Wat het mij precies brengt, vertel ik je graag. Ik was een week met mezelf naar Griekenland.
Het begint uiteraard bij de stap zetten om gewoon maar iets te plannen. Of het nou een lang weekend Dublin is of een weekje strand in Griekenland, dat maakt niet uit. Het gaat om jou. Stel jezelf eens de vraag; wat wil ik?
Als je dát weet, is het plannen een stuk makkelijker. Ga voor bezinning een stilte retraite doen in Peru, of gewoon in het Hollandse Overijssel. Ben je geïnteresseerd in historie, ga een week naar Florence. Of begin klein, met een weekend naar Dublin. Het lijkt nu misschien alsof ik niets liever doe dan alleen reizen maar dat is niet het geval. Reizen met vrienden en vriendinnen vind ik het einde. Maar de rust zoeken bij jezelf, het gesprek en de confrontatie aangaan met jezelf zijn voor mij redenen om mezelf dit cadeau te doen. Impulsieve acties zoals deze, tekenen hoe ik in het leven kan staan. Wat nou als het morgen over is? En ook; Hoe zal ik mij na dit avontuur voelen? Dingen die onbekend zijn, zijn vaak spannend en maken nerveus. No worries, ik heb dat ook!!
Anyway, stap 1; Boek een reis(je). Dat eenmaal gedaan, kan de voorpret beginnen. Ga je lekker inlezen over je bestemming. Er zijn altijd wel dingen te doen daar die je leuk vindt en waar je je prettig bij voelt. Doe onderzoek, ga het uitvinden!
Stap 2; Alleen vliegen. Ik kan nogal chaotisch zijn, dus de nacht vóór vertrek slaap ik meestal nogal onrustig. Heb ik alles wel ingepakt? Vergeet ik m’n paspoort niet? Ben ik nou wél of niet ingecheckt? Doe ik er wel goed aan om alleen te gaan? Ik ben gestoord, wie gaat er nou alleen op vakantie? Een kleine greep uit wat er zo’n nacht allemaal voorbij komt. Ik heb trouwens ook vaak het idee dat mensen om mij heen kunnen zien wat ik denk, of mijn onzekerheden van m’n voorhoofd af te lezen zijn.
Stap 3; Aankomst bestemming. Nou daar zijn we dan, ingecheckt en al. Het is trouwens niet raar als ze bij de balie van het hotel, nogmaals vragen of je alleen bent? Bij mij gebeurde dat ook, toen ik vorige week dus een weekje op Kos was. Bij aankomst, omgekleed, bikini aan en met kaart van het eiland een koffie tentje gaan zoeken om er eens rustig voor te gaan zitten. Wat wil ik?
Toch kan ik er niks aan doen, dat ongemakkelijke gevoel dat ik heb na aankomst. Het besef komt; F*ck, ik ben alleen! Na het kopje koffie besluit ik een stukje te gaan wandelen. Overal heb ik het gevoel dat mensen me nakijken. Ik ben bijna geneigd terug te gaan naar m’n hotel en daar bij het zwembad te gaan liggen. Nee Co, spreek ik mezelf toe, doe normaal! Jij kan dit! Toch blijft het hangen, ik kom uiteindelijk bij een strandtent terecht en huur daar een bedje. Het is vrij leeg, dus geen stress over waar ik dan moet gaan liggen en welk bedje het meest strategisch staat zodat ik alles in de gaten kan houden. Einde van de dag, richting hotel, douchen en op naar de volgende uitdaging; alleen uit eten!
Jaja, here we go again. Ik heb nog steeds een soort onbehagelijk gevoel, waarbij er een stemmetje in m’n hoofd me herhaaldelijk verteld dat ik gek ben alleen op vakantie te gaan en niet alleen iedereen het aan me ziet, maar mensen er zelfs om lachen. Op zoek naar een restaurantje dus, lopend langs de terrassen, bedenk ik bij elke tent; Ja/Nee, misschien, Neee toch maar niet. Oké volgende. Zo loop ik denk ik ruim een uur door de kleine straatjes van Kos, het oude centrum door. Uiteindelijk ga ik bij een of andere mega chique toko zitten, bestel een salade en een glas wijn. Overwinning nr. 324, voor mijn gevoel. Daarna plof ik ergens op een terras neer met een boek en wordt het eerste gesprek met een vreemde aangeknoopt. Het is trouwens bizar hoe brutaal mensen zijn (lees: mannen) als ze erachter komen dat je alleen reist. #neejebentnietuitgenodigdinmijnhotel
Dag 2 is al minder ongemakkelijk. Ik heb wat research gedaan naar leuke plekjes om te eten en dat maakt me zekerder. Ik huur een fiets en besluit een tocht te maken. Heerlijk! Muziek op, goed ingesmeerd en gaan met die banaan! Naast muziek heb ik ook leesvoer mee! Ik heb drie boeken bij me. 1). Judas van Astrid Holleeder. 2). De kleine Covey van Kuipers&Tiggelaar. 3). Een Nieuwe Aarde van Eckhart Tolle. De laatste twee staan centraal deze vakantie. Tot mezelf komen. Bewust worden van wat ik ook alweer allemaal aan het doen ben, en waarom. Óf tot het inzicht komen dat bepaald gedrag mij momenteel niks brengt. Nieuwe inzichten, nieuwe vraagstukken, maar ook antwoorden hebben zich in deze week gevormd. Een boekje en een pen, heb ik altijd bij mij, om hersenspinsels op te schrijven. Vaar ik nog wel mijn eigen koers? Laat ik me niet teveel beïnvloeden door externe factoren, meningen van anderen. Wat wil ik? Wie ben ik? En waar word ik gelukkig van?
Nogmaals, ik heb echt niet het ei van Columbus opnieuw uitgevonden maar de rust en aandacht die je anderen geeft, is minstens zo belangrijk voor je eigen persoon. Jij bent de persoon waarmee je ’s ochtends opstaat en ’s avonds mee naar bed gaat. Je mag nog een leven lang met jezelf zijn, zorg dan ook dat je er alles uithaalt, en ervan geniet. Zorg liever dat je spijt hebt van de dingen die je wel hebt gedaan dan terugkijkend en denkend; had ik maar …
Geen wijze levenslessen, meer nog een wens. Geniet! Van jezelf, je verdient dit!
Ik hoop dat je het een fijn verhaal vond. Heel veel liefs, Coco.
FoodbyCo 